[namatala sa Bisaya Magasin kaniadtong Marso 24, 2010]
MAGDUWA-DUWA pa lamang si Taz sa gamayng bola dihang miabot siya sa among panimalay. Karon nga dili na siya makighamag sa bola, dili na usab siya magpaligo. Mangawras ug mamaak na. Dili sama sa dihang gamay pa lamang siyang iring nga dili pa hait ang mga kuko.
Sa pag-abot niya sa among pamilya, giapil na siya namo sa among banay uban sa among irong si Neo nga pirme niyang ilogan sa sobrang sud-an matag human namog kaon. Hinungdan nganong sa kosina gayod mokaon si Taz ug sa gawas na lamang si Neo. Kawrason niya kini kon makit-an. Maluoy god mi sa iro nga moatras na lamang papalayo.
Sukad nga miabot siya sa among balay, wala nay ilagang maglaag-laag sa kosina matag gabii. Wala nay gising mga sinina sa aparador nga mautingkayan sauna ni Mama. Wala na usay mga tuko nga mangiti kada tan-aw namog telebisyon matag gabii.
Usa ka higayon niana, nakit-an namong migawas si Taz gikan sa kosina nga galuya ang mga mata ug gatulo ang laway. Samaran ang tambok niyang lawas. Pinaakan ang iyang tuong paa. Pula ang mitina sa iyang puting balahibo.
Gisulod dayon namo ni Mama ang kosina ug nakit-an ang dakong kobra nga nagligid sa sawog; sama ni Taz nga samaran ug luya. Tungod sa kalisang ni Mama, midali-dali siyag kuha sa pinuti. Ug nabuwag ang ulo ug lawas sa dakong bitin nga nagkisis-kisi nga naligo sa iyang kaugalingong dugo.
Paghuman niadtong masulob-ong adlaw, daw mibalik ang panahon. May kinitkitan na usahay ang mga sinina sa aparador. Mibalik na ang mga tuko sa pagpangiti kanamo samtang magtan-aw mig telebisyon. Mitambok nag balik si Neo ug sa kosina na siya magkan-anan.
Sama sa una dihang wala pa maapil sa among banay si Taz.
(KATAPOSAN)
No comments:
Post a Comment